کد خبر: ۱۰۹۳
تاریخ انتشار: ۰۸ آبان ۱۳۹۷ - ۲۳:۰۱
 ایشون اقای جلیل بشارتی است. از ابتدای انقلاب رییس دفتر مناطق محروم کشور بوده، با همه‌ی دولت‌ها کار کرده و همه‌ی نقاط کشور، شهر و روستا را وجب به وجب می‌شناسد.

 از فرودگاه تهران به تور هم خوردیم و تا آخر سفر در کنار هم بودیم.
نعمت یک همسفر مخلص، ولایی، خدمتگزار و باتجربه هم خودش موهبت الهی است.

 به هرگروهی از ایرانیان که بر خورد می‌کردیم و از زادگاه آنان می‌پرسیدیم، آقای بشارتی آنقدر اطلاعات از کوچه پس کوچه‌های محله‌هایشان می‌داد که برایشان باور کردنی نبود!
خدا مسؤولانی مثل آقای بشارتی را برای مردم حفظ کند.

 خودش به تنهایی یک آرشیو متحرک و یک دوره‌ی تاریخی خدمت به مناطق محروم است.





‬پی نوشت:

 جامعه‌ی مهدوی به تدریج چهره‌ی خود را برای مؤمنان و مستضعفان جهان نشان می‌دهد.
بسیاری از نشانه‌های آخرالزمانی را در پیاده‌روی اربعین می‌بینیم.
 
 میلیون‌ها انسان در کنار هم، با صلح و صفا و معنویت، بدون نیاز به پلیس و دستگاه قضایی، هر چه دارند با هم تقسیم می‌کنند.
 هیچ کس گرسنه و تشنه نمی‌ماند و برای استراحت هر گونه سرپناهی مهیاست.

 زائران ایرانی از هر قومیت و زبان حتی مذهب در کنار هم‌اند.
 زائران حسینی از کشورهای اسلامی و دیگر نقاط جهان هم، همراه این محشر عظمای حسینی هستند.

این پدیده‌ی اعجازآمیز بشری، صرفا زیارت نیست؛ بیعت است!
بیعت با همه‌ی خوبی‌ها و پاکی‌ها و اخلاق فاضله‌ی انسانی!
همان مدینه‌ی فاضله! همان آرمان‌شهری که همه، انتظار آن را می‌کشیم!