کد خبر: ۵۸۷
تاریخ انتشار: ۰۹ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۳:۴۹

- منشور حقوق شهروندی مشتمل بر مقدمه،متن ۱۲۰ ماده‌ای، سازوکار اجرا و نظارت بر حسن اجرا و نهایتاً ارجاعات قانونی این منشور را به طور گذرا تورق و مطالعه کردم.

- از پدیدآورندگان آن تشکر می‌کنم و امیدوارم روح حاکم بر این منشور به خوبی درک و اجرا شود.

- معتقدم مشکل کشور ما تصویب قانون نیست. بلکه تهیه و تنظیم رویه‌های اجرایی و قابل نظارت است که یک نمونه از آن را در حادثه دلخراش تصادف قطار ذکر کردم.


پی نوشت:

- امروز خواهر یکی از آزادگان عزیزی که برای دریافت حق بیمه درمانی مادر بیمارش که پس از عمل جراحی در منزل بستری است با من درددل کرد و گفت به دلیل بوروکراسی شدید اداری و عدم اطلاع رسانی درست به مراجعین و خلاء تسهیل و روان سازی این فرآیند،چگونه یک روز کامل خود را از دست داده و به هیچ جا نرسیده است.

- مراجعین در یک صف طولانی به انتظار نشسته‌اند و ایشان که شماره ۴۰۰ به بعد را دریافت کرده پس از مدت طولانی متوجه می‌شود که باید مدرک و سند دیگری هم با خود می‌آورده!
اتفاقات بعدی هم مثل یک رمان شنیدنی و البته تلخ است که در این نوشته نمی‌گنجد.
مشکل کجاست؟ آیا استفاده از ظرفیت‌های فضای مجازی و دولت الکترونیک باید در خدمت رفع نیازهای ضروری مردم باشد یا حواشی غیرضرور!
آیا نمی‌‌شود با وضع رویه‌های منطقی و دستورالعمل‌های اجرایی و کاربردی توسط افراد مجرب و کاربلد،مراجعات مکرر مردم را به حداقل رساند؟

- هرچند دولت محترم در ابتدای فعالیت خود،واقعه‌ی تلخ توزیع سبد کالا را تجربه و البته عذرخواهی کرد، ولی متأسفانه در سطوح دیگر کماکان رویه‌های ناکارآمد و غلط همچنان ادامه دارد. (عکس مربوط به همین موضوع در سال ۹۲ است(

- این پدیده تأسف بار نه ربطی به جریان‌های سیاسی کشور و نه ربطی به تحریم و اجازه دیگران! دارد.

- این اقدامات،کار دولت‌ها نیست. جوانان پرشور و باانگیزه و درس خوانده و صاحب ایده و ذوق در این حوزه‌ها می‌توانند با کمک دولت ساماندهی شده و در قالب شرکت‌ها و مؤسسات خصوصی،و ایجاد رقابت صحیح بین آنان، سرویس‌های ضروری را به آسانی به مردم ارائه دهند.
ناظران منشور حقوق شهروندی اولویت‌های خود را از این حوزه‌ها آغاز کنند. التماس دعا /ضرغامی