فقیه مجاهد و فرزند حوزه ، آیت الله حسین راستی کاشانی دعوت حق را لبیک گفت. قدس الله نفسه الزکیه.
مراتب علمی و فقاهت او خیلی بالاست. اساتید برجسته و صاحب نامی را دیده و بسیاری از بزرگان حوزه نیز توفیق شاگردی او را داشته اند. آمیختگی این مقام والای علمی با مبارزات انقلابی و همراهی و مجاهدت در کنار امام از سال های قبل از پیروزی انقلاب ، برجستگی و ارزش جایگاه او را مضاعف میکند.
بعد از تبعید امام خمینی به نجف او کلاس درس خود را تعطیل کرد و با شاگردان خود به محضر درس امام شتافت. این حرکت او در آن زمان خیلی ارزشمند بود.
ایشان مسئولیت های متعدد و مهمی در دوران انقلاب به عهده داشت ولی از نظر من نمایندگی او از طرف امام در سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی مهم و برجسته است.
مواضع مبنایی و انقلابی آیت الله راستی باعث شد تا برخی از سران این سازمان که امروز در اردوگاه اصلاحطلبان تعریف میشوند با او به مخالفت برخاسته و نهایتاً راهشان را از ایشان جدا کنند.
کلید واژه "اسلام فقاهتی" را مشخصا از ایشان آموخته ام و تا سالهای سال در مرزبندی با مدلهای بدلی از آن استفاده می کردم.
در سالهای اخیر توفیق زیارت ایشان را از دست دادم و صرفاً سالی یک بار برای حساب و کتاب شرعی به محضرشان میرسیدم.
این اواخر هم به دلیل کسالت ایشان، همسر بزرگوارشان با اخلاق نیکو و حوصله فراوان تلفنی سوالات را می گرفتند و پاسخ دقیق ایشان را به ما منتقل می کردند.
عشق او به امام فراتر از تعاریف جاری بود. روحش شاد.