کد خبر: ۸۳۸
تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۳۹۶ - ۰۱:۰۰
یکی از آن آدم‌های خوب از دنیا رفت. خدایش رحمت کند.
جلال طالبانی، مبارز، روشنفکر، مردمی، عاقل و با بصیرت بود. او کرد و سنی بود. ولی از این دو ویژگی همواره در جهت همگرایی استفاده کرد و اصولاً با اختلاف و تفرقه میانه‌ای نداشت.

او مورد علاقه و احترام همه کردها بود. ایرانی، عراقی ،سوری و ترک!
در ملاقاتی که با او داشتم به شوخی می‌گفت من «شُنی» هستم! یعنی ترکیبی از شیعه و سنی! منظورش اوج نزدیکی، همدلی و تقریب بین شیعه و سنی بود. او واقعاً همینطور بود.

راجع به شبکه‌های کردی ایران با او صحبت کردم. اطلاعات خوبی در مورد گویش خاص کردهای عراقی به من داد و توصیه می‌کرد اگر از این گویش استفاده کنید مردم اقلیم بیشتر از برنامه های جمهوری اسلامی استفاده می‌کنند.
می‌گفت که خودش مخاطب برنامه‌های صداوسیمای مرکز ایلام است و گویش این شبکه را برای مردم سلیمانیه خیلی مفید می‌دانست.

در استقبال و بدرقه‌ ما به هیچ وجه تابع پروتکل!! نبود. متواضع، خاکی و صمیمی.
خیلی‌ها می‌گویند که اخلاق و رفتار او قبل از ریاست جمهوری و بعد از آن هیچ تفاوتی نکرد. شاید متواضع‌تر هم شده بود!

این برای بسیاری از مدیران ما، خودمان را می‌گویم! درس مهمی است.
او پرچمدار وحدت میان شیعه و سنی، کرد و غیرکرد بود و هیچ وقت منافع مردم کرد را فدای اقدامات نمایشی و شخصی نکرد.
نام نیک او در تاریخ کردستان، عراق و ایران ماندگار خواهد ماند.