از طریق یک پیام و پیشنهاد توییتری با آنان آشنا شدم و قرار صبحانه گذاشتیم.
آنان فضلای درس خوانده حوزه بودند. طلبه سالهای اول نیستند.
به شدت مستقل اند و هرگونه وابستگی به این و آن را توهین بزرگی به خود می دانند.
اهل استدلال هستند برای هر سوال و ابهام پاسخ روشنی دارند.
اجمالاً در مورد حادثه فیضیه میگویند:
1- حرکت خودجوش و انقلابی شان در همراهی با مردم و اعتراض به وضعیت معیشتی و گرانی در کشور بوده و ادامه خواهد داشت.
۲- فقط معترض دولت نیستند. بلکه نسبت به مجلس و قوه قضاییه هم منتقدند و اقداماتی داشته اند.
۳- میگویند شعار "استخر فرح" را به دلیل ایجاد حاشیه بلافاصله جمع کردهاند تا اصل تجمع چند هزار نفری شان زیر سوال نرود.
۴- می گویند این جمله تهدید نیست. فرق است بین هشدار و تهدید. تهدیدکننده باید امکانش را هم داشته باشد. ما چه امکاناتی داریم؟
۵- معتقدند این هشدار می تواند شامل کسانی باشد که امروز علی رغم نظر صریح رئیس جمهور ، باز هم شعار مذاکره با ترامپ را میدهند!
6- معتقدند ادعای علیه آنان ، به نوعی متهم کردن فیضیه به تروریسم است.
۷-
می گویند اگر شعار آنان دوپهلو بوده است ، چرا رئیسجمهور که شعارهای
دوپهلو و بلکه صریحی نسبت به خیلی از معتقدات دینی و انقلابی داشته ، مورد
سوال قرار نمیگیرد؟ (موارد مستندی هم ارائه میکنند.) ۸- میگویند استخر
فرح نماد است. عاقبت فرح مراد است!
بدفهمی از یک شعار خاص نباید موجب کیفرخواست علیه آنان شود.
۹- در مورد عبارت روی دسته ی پلاکارد هم میگویند این مسئله کاملا مرسوم
است و مساجد و هیئات و حسینیه ها و تشکل های دینی محل مشخصی را تعیین
میکنند که لوازم تبلیغی دور ریخته نشود.
۱۰- میگویند مقابل جریان "انقلاب زدایی" در حوزه ایستادهاند و هیچ رسانه و نهاد رسمی هم اقدامات و مواضع آنان را منعکس نمیکند.
۱۱- از دستبند و چشم بند و بازداشت انفرادی هم به شدت گله مندند.
۱۲- از رهنمودهای رهبری در دیدار دانشجویی سال ۹۱ ، که نباید با جوانان انقلابی برخورد شود هم مستندات خوبی داشتند.
۱۳- معتقد بودند فلسفه دادگاه ویژه روحانیت برای برخورد با گردن کلفت ها بوده نه طلبه های انقلابی.
پی نوشت:
آنان آماده گفتگوی رسانه ای با هر منتقدی هستند. تنها راهحل اکثر
بحرانهای سیاسی داخلی فقط "گفتگو" است. چرا در آستانه دهه پنجم انقلاب
شکوهمند اسلامی که شعار #آزادی سرلوحه آن بود تا این اندازه از گفتگوی صریح با یکدیگر واهمه داریم؟
چرا باید همه راه ها به دستگاه قضایی ختم شود؟