این جوانها در این ترم با من درس «مبانی سازمان و مدیریت» دارند.
هنگام
حضور و غیاب، فهمیدم یکی از دانشجویان جزو اقلیت دینی ارامنه است. دختر
خانمی مؤدب و باوقار. از او سؤالاتی کردم و با متانت جواب شنیدم. معلوم شد
منزل مرحوم ساموئل خاچیکیان که یکبار به آنجا رفته بودم، در حوالی کلیسای
آنان قرار دارد. ساموئل را نمیشناخت. حتی سایر دانشجویان هم نمیشناختند!
وقتی ویژگیهای منحصر به فردش را توضیح دادم، قدری سبک شدم. روحش شاد!
پی نوشت:
«عقابها» پربیننده ترین فیلم تاریخ سینمای ایران به کارگردانی مرحوم
ساموئل خاچیکیان است که در سال 64 و در ژانر سینمای دفاع مقدس تولید و
اکران شد.
این فیلم در ایران 45 میلیون نفری آن روز، ۹-۸ میلیون بیننده
داشت که اگر با قیمت بلیط امروز محاسبه شود رقمی معادل صد میلیارد تومان
خواهد شد.
یکبار برای عیادت به منزلشان رفتم. آقای ابوالقاسم طالبی
همراهم بود. یک آپارتمان کوچک آپارتمان، ساده و قدیمی در مجیدیهی تهران با
سبک زندگی فوقالعاده درویشی! خودش برای ما چای ریخت.
تواضع و اخلاق و رفتارش مثال زدنی بود و هیچگاه از چهرهی موجه خود استفاده ابزاری نکرد.
او
یکی از هنرمندانی بود که به درخواست من در جشنواره فیلم فجر به جای
مدیران، جوایز برندگان سیمرغ جشنواره را به آنان اهداء کرد. (تصویردر
استوری و صفحهی جدید ویدئویی من @zarghami.video )
یک هنرمند ارمنی، یک سلبریتی واقعی و یک الگوی تمام عیار برای سینمای باهویت و پرمخاطب جمهوری اسلامی