این پست پس از پاک شدن توسط اینستاگرام مجددا بارگذاری گردید.
ایجا دزفول و ایشون هم دایی بزرگوار من است.
بعضی مواقع که در منطقه بودم چند ساعتی مهمانش می شدم.
از دوران کودکی به ما محبت بسیار کرده و معنای یک بزرگتر واقعی را به ما
چشانده است. خدا حفظش کند. "خان دایی" مقام بالایی است. مقامات بالا و بزرگ
، "اسباب بزرگی" هم میخواهند. بعضی ها دارند ، بعضی ها هم حتی حاضر
نیستند زمانی که پستهای بالا دارند لااقل نقش آن را بازی کنند!
منزل "دایی حسین" دو بار موشک خورد و تخریب شد. با صبوری آن را دوباره ساخت. مثل بقیه دزفولی های مقاوم و فداکار.
پی نوشت:
زیر زمین های منازل در دزفول با دهها پله به عمق زمین میروند و فضای مناسب و قابل تحملی در گرمای طاقت فرسای تابستان فراهم می کنند.
این
زیرزمین ها که شوادون نام دارند در زمان جنگ و حمله هوایی پناهگاه مناسبی
برای مردم بودند. هرچند که بارها موشک های دوربرد دشمن تا دل زمین فرو رفت و
مردم بی دفاع و مظلوم را به خاک و خون کشید.
مردم داغدیده دزفول در
مقابل "رئیس جمهور بنی صدر" میایستادند و فریاد میکردند "بنی صدر، بنی
صدر موشک جواب موشک". امروز از بنی صدر و "دکترین جنگ به روش اشکانیان" او
خبری نیست. ولی فرزندان ملت چنان ظرفیتی در حوزه دفاع موشکی فراهم کردند که
نه تنها از ملت ایران بلکه از امنیت منطقه هم صیانت میکند. آفرین بر آنها