گفتگو با روزنامه :
همیشه به گفتگو معتقد بودهام.
گفتگو، افکار را به هم نزدیک میکند و سوء ظنها را برطرف میکند و قرائتهای متضاد نسبت به یک پدیده واحد را کاهش میدهد.
درگفتگو قائل به خط قرمز نیستم. البته آماده سازی افکار عمومی هم به نوبه خود مهم است.
تمام برنامههای تبلیغی نامزدهای انتخاباتی در صدا و سیما باید به تصویب
کمیسیون پنج نفره تبلیغات برسد. هم در سال ۸۸ و هم در ۹۲، این کمیسیون
اشراف کامل به جزئیات برنامهها داشت.
مستند تولیدی آقای به اتفاق در کمیسیون قانونی تبلیغات رد شد ولی به لحاظ مسئولیت رسانه ای خودم، با کسب مجوز رهبری معظم، آن را پخش کردم.
پخش مستقیم رادیویی و پخش کامل تلویزیونی مرحوم آقای از تریبونهای مهم ایشان بود که خوب عمل نشد.
بارها از آقای خواستم که با عناوین دیگر، مستقیم و یا غیر مستقیم در برنامههای تلویزیونی فضا را نسبت به خودشان عوض کنند، ایشان قبول نکردند.
مصلحت نبود که ایشان فقط در مورد پسرشان برنامه ضبط کنند (یعنی به نفع خودشان نبود)
با سه رئیس جمهور کارکردم. هماهنگترین آنان آقای بود. سعی میکردند صدا و سیما را درک کنند و کارهای خوب را هم ببینند و در بیان نقاط قوت عملکرد مدیریتی سازمان خست به خرج ندادند.
اختلافات سالهای اول من با آقای
به قدری بالا گرفت که به دستور رهبری، یک جلسه داوری در دفتر معظم له
تشکیل شد.آقایان الهام و کلهر هم با مستندات فراوان و دست پر آمده بودند.
جمع بندی دفتر رهبری این بود که هر کدام از طرفین 50% حق میگویند. (نتیجه
یک-یک شد)