استعفای آقای سید محمد بطحائی وزیر پرتلاش و خوش اخلاق وزارت
آموزش و پرورش و پذیرش آن توسط رئیس جمهور بدون بیان هیچ گونه توضیح و
توجیهی از سوی دولت، مایه تاسف است.
وزارت آموزش و پرورش مسئولیت مهم و
گستردهای در امر فرهنگ و تعلیم و تربیت دارد. برکناری آقای اصغر فانی وزیر
قبل و وادار شدن وزیر بعد به استعفا حاکی از سردرگمی و بیبرنامگی دولت در
این حوزه حساس است.
به رغم اختلاف دیدگاه های من با آقای بطحائی در
موضوع "سمپاد" و رسانهای شدن آن معتقدم که او می توانست وزیر موفقی در این
وزارتخانه کلیدی باشد و به دور از حواشی سیاسی و جناحی مأموریت های خود را
دنبال کند.
شاید اگر آقای روحانی فقط ۱۰ دقیقه به او وقت می داد تا
تکلیف چند پرونده مهم وزارتخانه روشن شود و یا فقط یک پیغام "خسته نباشید"
به او می داد تا سر فرصت به مسائل وزارتخانه اش رسیدگی کند، او همچنان به
خدمت خود ادامه میداد.
رئیسجمهور محترم در حالی از اختیارات ویژه و
فرماندهی واحد برای اداره دستگاه های دولتی و حاکمیتی سخن می گوید که
متاسفانه در حوزه مدیریت اختیارات و وظایف قانونی خود دچار خلاء های جدی
است.
به آقای بطحائی، خدا قوت می گویم و از صبوری خانواده محترمش تشکر می کنم.
قبلا پست آقای معلم! را در مورد آقای فانی منتشر کرده بودم ! در استوری ببینید.