شهر میرجاوه در ۸۵ کیلومتری زاهدان، شهری مرزی و بن بست است. در بازگشت از مرز، گشتی در آنجا زدم و از نزدیک با جوانانش صحبت کردم.
سر چهارراهها، پیتهای ۲۰ لیتری بنزین میفروختند. قیمت را پرسیدم. به زحمت در طول روز ۵ تا میشود.
آنها، خوش قیافه، خوش زبان، قدبلند با بدنی پرقدرت و پرانرژی بودند که فعلاً کنار پیتهای بنزین معرکه گرفتهاند!
درد دلشان باز شد. شرمندهشان بودم و پاسخی برای مشروع ترین مطالبهشان که «اشتغال» بود نداشتنم.
تسهیل در فرآیند کسب و کار از ضروری ترین وظایف حاکمیت است که رهبر انقلاب بارها نسبت به آن تأکید کردهاند.
با مسئولان و مدیران محلی و روحانیون استان که صحبت میکردم، پیشنهادهای خوبی برای مدل مناسب برای حل مشکلات این منطقه داشتند. دولت آینده باید زیر میز این تبعیض بزند.
استفاده اقشار مختلف مردم در استان سیستان و بلوچستان به ویژه در روستاهای آن از لباسهای سنتی زیبا و مشروع از سرمایههای بزرگ ملی در حوزه فرهنگی کشور است.
این تصاویر امیدوارکننده حاکی از عدم موفقیت اقدامات پرهزینه تبلیغات رسانههای بیگانه در تغییر سبک زندگی مردم ایران است.
سرمایه گذاریهای بدون محاسبه و آینده پژوهی در نقاط محروم، چوب حراج بر منابع محدود این مناطق است. متأسفانه مواردی از این دست دیده میشود.
بادهای شدید ١٢٠ روزه و گرمای شدید شرق کشور در این فصل از سال فرصتی استثنایی برای بهره برداری از مولدهای انرژی پاک میباشد.
روستاهای مرزی، تاحد قابل توجهی قربانی فقدان نظام عادلانه توزیع امکانات و منابع در کشور هستند. برخوردهای سلیقهای و تا حدی سیاسی این شکاف را عمیقتر کرده است.
راه اندازی صنایع ساده، خرد و کم هزینه برای فرآوری محصولات کشاورزی سنتی در شرق کشور ضرورتی انکار ناپذیر در شرایط فعلی است.