کد خبر: ۱۰۱۰
تاریخ انتشار: ۱۴ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۶:۱۰
  از نوجوانی با امام آشنا شدم و او را مجسمه ی همه ی خوبی‌ها یافتم. وجودم را با او گره زدم و هنوز هم احساس‌ام این است که بدون امام و حرکت در مسیر نورانی او هیچ هویتی ندارم. این را با صدای بلند می‌گویم.

 علماء مدیریت در بیان ویژگی‌های رهبری در سازمان می‌گویند:
«رهبری برآورده کننده انتظارات پیروان است.»

 امام با رهبری بی‌نظیر خود توانسته بود، بین نیازها و مطالبات عمومی مردم با دستورات الهی وحدت و یگانگی ایجاد کند. تلاش‌های مارکسیست‌ها و ملی گرا ها و حتی تندروی‌های برخی انقلابیون هم هرگز نتوانست این یگانگی را برهم زند.

 انتظارات مردم به طور طبیعی از طریق دستورات مترقی اسلام پاسخ داده می شد و آنان را به اسلام دلگرم می کرد.

 هنر بزرگ امام در این بود که اجازه نداد مردم "اسلام" را مزاحم زندگی خود ببینند.

 او با هر فرد و مقامی که با گفتار یا رفتار خود موجب بدبینی مردم به اسلام می شد برخورد قاطع و صریح می کرد.



پی نوشت:

 روز های اول مسئولیتم در ریاست سازمان با ایام ارتحال حضرت امام مصادف شده بود.
به شدت با پخش مکرر صحنه های رنجور امام در بیمارستان که با مرثیه ای سوزناک همراه بود مشکل داشتم . سال ها بود که این فضای غمناک به مدت چند روز بر تلویزیون حاکم می شد.

 اولین تصمیم ام این بود که این سنت را کنار گذاشتم و بجای آن پخش تصاویر شاداب و سخنرانی های تاریخی و دوران ساز آن مرد بزرگ را در دستور کار قرار دادم . نتیجه بسیار خوبی گرفتم.

 بیت مکرم امام هم از این تغییر رویکرد راضی بودند.