پریشب به طور اورژانسی بستری شدم و آپاندیسم را برداشتم! امروز هم مرخص شدم.
سه روز بود که از درد به خود می پیچیدم. پزشک اولی بعد از یک کنترل ساده ی فشارخون و مشاهده گلو ، گفت که مشکل خاصی نیست.
ویروس جدیدی است که خیلیها را مبتلا کرده و ظرف چهار روز حل می شود. در حالی که اصل درد مربوط به چیز دیگری بود.
آپاندیس در سمت راست بدن و زیر شکم قرار دارد. اگر چرک کند و یا ملتهب و نهایتا پاره شود بسیار خطرناک است.
روش
تشخیص آن هم ساده است. کافی است به محل ،فشار محکمی داده شده و سریعاً رها
شود. بیمار با یک درد غیر متعارف و حرکت جهشی شوک وار عکس العمل نشان می
دهد.
شایسته است که پزشکان خوب ما در معاینه بالینی اولیه همه ی احتمالات را در نظر بگیرند تا بیمار با مشکلات حاد بعدی مواجه نشود.
هزینه های درمان زیاد است چه مستقیم و چه غیر مستقیم.
در کنار کادر محترم درمانی بیمارستان ها ، کارگزاران خدماتی هم نقش مهمی در سلامت و رضایتمندی بیماران دارند.
ایشان هم ، آقا روح الله متولد ۵۷ و یکی از همین خدمتگزاران پرتلاش است.آشنایی با او در ۱۴ خرداد اتفاق جالبی بود.
خوش اخلاق، متدین و انقلابی . مداحی هم می کند و عاشق امام است.
چند بار از مصاحبت های کوتاه با او لذت بردم. دوست جدید من است. .
پی نوشت:
عده کمی از دوستان دلسوز من با یادداشت هایی از این دست مخالف اند. فکر می کنند که جایگاه نویسنده را مخدوش میکند!
معمولا آنان را قانع می کنم. مقدمه ی آگاهانه شهید مطهری در کتاب "داستان
راستان" -ویژه کودک و نوجوان- در نقد این دیدگاه به عنوان یک "بیماری
اجتماعی" در میان نخبگان و روشنفکران بسیار آموزنده است.
فضای مجازی محل مناسبی برای درد دل آدم ها و انتقال ساده تجربیاتشان به یکدیگر است.
آن را قدر بدانیم .دوستان اینستاگرامی من هم از این روش استقبال کردهاند.
رفتار و اقوال مولای متقیان که این ایام متعلق به آن بزرگوار است مشحون از
همین تعاملات ساده و صمیمی با مردم کوچه و خیابان و بازار است.
" السلام علیک یا میزان الاعمال" .... التماس دعا !