دوچرخه سواری ورزش پرنشاط و سالمی است ، زن و مرد هم ندارد.
سالهای
دور، مدیران وزارت دفاع تصمیم گرفتند چند قلم کالا را تحت عنوان «بن
رهبری» به پاسداران بدهند؛ به ما هم دادند. اقلام ارزان به تدریج تحویل شد
ولی از دوچرخه که جدیتریناش بود خبری نبود. شاید سالی گذشت تا دوچرخه
تحویل شد. در این مدت مرتباً میپرسیدیم «بن رهبری» چی شد؟
دوچرخه را دست گرفتم و رفتم میدان گمرک که آن را بفروشم، همانجایی که پوتینهای اضافی را میفروختم.
داشتم
در وصف دوچرخه به صاحب مغازه توضیح میدادم که یکدفعه گفت: برادر میدونم،
مگه بن رهبری نیست؟ با اعتراض گفتم آقاجون، دوچرخه چه ربطی به رهبری
داره؟!
بلافاصله
در کشوی میز را باز کرد، مملو از بنهای تحویلی به پاسداران بود! بعد هم
گفت، برادر شما همان «بن» را میدادید حل بود! لازم نبود خود دوچرخه را
بیاورید. اجمالاً حالم گرفته شد!
بعدها
به این دوستان تذکر دادیم، آخه چند قلم کالای کم ارزش را چرا باید حتماً
به نام «رهبری» بدهید، اگر هم این کار را کردید لااقل به خاطر حرمت این
نام، اینقدر بد عمل نکنید!
پی نوشت:
عملکرد
و رفتار خوب علاقمندان به رهبری، موجب افزایش اعتبار و تقویت جایگاه
«ولایت فقیه» است و هزینه کردن از رهبری، برای پیشبرد مقاصد فردی و یا وجه
المصالحه قرار دادن آن برای توجیه عملکرد ناصواب و غلط، خیانت به رهبری
است.
دستگاههای
تحت نظر رهبری (مستقیم و غیرمستقیم) و منصوبین به ایشان هم باید در عصر
فضای مجازی ، مراقبت و خویشتن پائی خود را در این زمینه مضاعف کنند. حرمت
امامزاده را متولی نگه میدارد.