سینمای ایران در سالهای منتهی به انقلاب،به ورشکستگی کشیده شد. حتی موج نوی سینما نیز نتوانست به تسلط فیلم فارسی و فیلم های خارجی غلبه کرده و اقتصاد سینما را نجات دهد.
مصاحبه چهره های شاخص سینمای انقلاب از جمله محمدعلی فردین در آن دوران قابل توجه است.
:small_orange_diamond: بجز چند اثر خوب که مربوط به کارگردانان متفاوت آن دوران است، کارنامه دیگری برای ارزیابی با سینمای بعد از انقلاب وجود ندارد.
:small_orange_diamond: وظیفه سینمای اجتماعی، پرتوافکنی بر آسیبها و مشکلات جامعه و دمیدن روح امید و ایجاد انگیزه و نگاه علاج جویانه، برای برون رفت از آن هاست.
مقایسه دو فیلم «تنگنا»ی امیر نادری و «بچه های آسمان» مجیدی به خوبی، فرق بین این دو نگاه اجتماعی را مشخص می کند.
:small_orange_diamond:رویکرد اجتماعی - سیاسی در سینمای بعد از انقلاب، به هیچ وجه با قبل انقلاب قابل مقایسه نیست. کارگردانان برجسته ای فقط در این حوزه کار کردند و برخی آثارشان هم ماندگار شد. حتی کارگردانان زن سینمای بعد از انقلاب پرچمدار این نوع سینما شدند.
:small_orange_diamond:کارنامه مدیریت 40 سالهی سینمای ایران، نسبت به گذشته بسیار افتخارآفرین است. اختلاف دیدگاههای مدیران که ناشی از دوره های مختلف زمانی و سیاسی است، نباید موجب مخدوش شدن این کارنامه شود.
:small_orange_diamond: امروز در دنیا شاهد دو سینما هستیم. سینمای آمریکا (هالیوود) و سینمای جمهوری اسلامی.
انقلاب اسلامی روح استقلال و هنر متعهد را به سینما دمید. بخش عظیمی از سینمای پس از انقلاب، تربیون مردمی شد که تا آن موقع، به طور واقعی خودشان را بر روی پرده سینما نمیدیدند.
:small_orange_diamond:قهرمانان بسیاری از فیلمهای پس از انقلاب، کاملاً باورپذیر هستند. مردم ، امثال حاج کاظم و عباس را فراوان در کنار خود میبینید و ترسیم "فقر شریف" در سینمای برخی کارگردانان بزرگ و حرفه ای کشور را باور دارند.
برخلاف سینمای مسلط قبل از انقلاب که بیننده منتظر یک معجزه و حادثه غیرقابل باور بود که سرنوشت قهرمان فیلم را عوض کند.
:small_orange_diamond: اعلام موضع صریح حضرت امام (ره) نسبت به سینما در بدو ورودشان به کشور، تکلیف سینما را روشن کرد و این مسأله خیلی مهم است.
:small_orange_diamond:منتقد سینمای مبتذلی هستم که به نام کمدی ارائه می شود. ولی علت اصلی اقبال مردم را مشکلات و گرفتاریهای معیشتی آنان می دانم که ترجیح می دهند ساعتی فارغ از دغدغه های خود شادی کنند و بخندند.
:small_orange_diamond:در طول سالهای گذشته برخی منتقدین و رسانه های سینمایی با هدف فعالیت سیاسی وارد این عرصه شدند و هدف شان از نقد فیلم ها، تقویت نگاه و جریان سیاسی خاصی بوده که نباید بعنوان یک نگاه حرفه ای و بیطرف تلقی شود.