خزانه بخارایی!

خزارنه و نازی آباد و جوادیه و گمرک ، یه جورائی هنوز محل تردد و خرید و ارتباطات قدیمی‌ام است.

هر از چندگاهی به بهانه‌ی خیاط زنانه، سری به محله‌ی خزانه می‌زنیم.
دیروز پرسه زدن در خزانه، یه دوساعتی وقت مرا گرفت، سرزده به خانه‌ی فرهنگ خزانه رفتم و با مسئولان آنجا گفتگو کردم. اجمالاً از آن هیاهو و شلوغی و ازدحام بچه‌ها در کوچه و پس کوچه‌های خزانه خبری نیست. دل آدم می‌گیرد!

یادم هست که وقتی با موتور به این محله می‌آمدم، به سختی از میان آنان عبور می‌کردم ولی الان با ماشین به راحتی می‌توان تردد کرد.

اثرات کاهش جمعیت در این محله‌ها، کاملاً شفاف و قابل درک است.
با توجه به وضعیت معیشتی مردم در این مناطق، سازمان فرهنگی – هنری شهرداری باید بودجه و سهم آنان را در ارائه سرویس‌های فرهنگی رایگان و ارزان قیمت بیشتر کند. آنان با منطقه 1 فرق می‌کنند. .

پی نوشت:

خزانه بخارایی از شهید پرورترین مناطق کشور است.
تقریباً هیچ خیابان و کوچه و بن بستی بدون نام شهید نیست. بسیاری از کوچه‌ها چند شهید دارند. به همین دلیل اسامی چون «شهیدپروران» ، «محبان الشهیدین» و... هم دیده می‌شود.

خزانه برای خودش، گردان داشت. فکر می‌کنم بالای 10 فرمانده گردان شهید دارد. در عملیات مرصاد، بچه‌های خزانه نقش جدی داشتند و تنگه ابوقریب و گردان عمار که امروز بیشتر از آن می‌دانیم، با خزانه بخارایی و علی آباد ارتباط معناداری دارد.

بچه‌های انقلابی خزانه در مواجهه با گروهک‌های محارب و منافقین هم کارنامه‌ی درخشانی دارند. مانور منافقین و سخنرانی مسعود رجوی در ترمینال خزانه، با حضور انقلابی همین بچه‌ها ناتمام ماند و شکست خورد.
این محله‌ها، برای انقلاب چه باید می‌کردند که نکرده‌اند؟

بعضی موقع بودجه و امکانات رفاهی بخش کوچکی از مناطق بالای شهر می‌تواند وضعیت زندگی محله‌هایی چون خزانه بخارایی را دگرگون کند.

اندیشه‌های امام و توصیه‌های مکرر رهبری در توجه دادن حاکمان به ولی نعمتان واقعی ریشه در حقانیت‌ها و آموزه‌های اساسی دینی دارد