دیروز توفیق شد بعد از یک سال و اندی از دیدار قبلی،هر چند کوتاه اما لحظاتی را خدمت مهندس باشیم...
همچنان در تقسیم بندی سیاسیون،ملاک مرد و نامرد را بر چپی و راستی و امثال ذلک ترجیح میدهد و بر آن مصر.
از آنجایی که اعتقاد دارند بین مردم و مسوولین دیوار و نرده نباید باشه،باز هم زور قسمت عمومی فرودگاه به پاویون چربید...
کارت پرواز هم اگر دیر نشده بود خودشان میگرفتند نه یکی زود تر بیاد و بگیره،دیدم که این کار را قبلا هم کردند...
خلاصه کلی اخلاق جالب دیگه که نتیجش میشه جمله آخر رفیق شفیقمان که دیروز همراه ما بود:
،،چه قدر این سید تو دل برووووووه،،!!
حرف هایمان که ناتمام ماند و موکول شد به ....