ماجرای منع حضور عزت الله ضرغامی به هر دو جلسه، به جلسه اخیر شورای عالی فضای مجازی برمیگردد. آنطور که در خبرها آمده بود او در آن جلسه با رئیسجمهور درگیری لفظی پیدا میکند و حد خود را از دست میدهد و به شخص رئیسجمهوری توهین میکند به همین دلیل نیز از طرف از ادامه حضور در جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورایعالی فضای مجازی منع می شود
هدی احمدی، خبرنگار گروه سیاسی: روز چهارشنبه برخی سایتهای خبری مانند جماران و برخی کانالهای تلگرامی خبری منتشر کردند مبنیبر اینکه : «عزتالله ضرغامی دیگر نمیتواند به جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی فضای مجازی برود.» این منابع خبری اعلام کرده بودند که این دستور از سوی دفتر یک مقام ارشد کشور صادر شده است. ساعتی بعد، کانال خبری سایت رجا نیوز این خبر را تکذیب کرد. با این حال احمد مازنی رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس و عضو حقوقی شورای عالی انقلاب فرهنگی خبر عدم حضور ضرغامی را در جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی فضای مجازی تایید کرد. او به مهر گفت: «سوءتفاهماتی است که ان شا الله حل میشود.»
اعضای این دو شورا به دستور مستقیم مقام معظم رهبری تعیین میشوند و رئیس هر دو شورا نیز رئیسجمهوری است.
او مدتی پیش نیز بر سر انتخاب دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی به وحید حقانیان عضو بلندپایه دفتر رهبری نیز انتقاد تندی کرده بود. ضرغامی در توئیتی نوشته بود: «درحالیکه رهبر معظم انقلاب مسئولیت بررسی صلاحیت نامزد دبیری شورای عالی انقلاب فرهنگی را مشخصا بر عهده نظر کارشناسی اعضای این شورا گذارده بودند، متاسفانه در جلسه دیشب مکرراً به صورت علنی و غیرعلنی از تماسهای آقای وحید حقانیان به منظور رأی مثبت به این نامزد محترم سخن به میان آمد.» او چند روز بعد دوباره نوشت: «پس از بررسی بیشتر در این خصوص یقین پیدا کردم دخالت آقای وحید حقانیان در مسئله انتخاب آقای دکتر عاملی بدون مجوز معظم له و خودسرانه بوده است.» اکنون سوال بر سر این است که ضرغامی به دنبال چیست؟ آیا او سودای ریاست جمهوری دارد؟ و میخواهد با نشان دادن یک چهره رادیکال و معترض مانند احمدینژاد ۸۴ به احمدینژاد ۱۴۰۰ تبدیل شود؟ او از مدتی پیش دیدارهای مختلفی را با اصلاح طلبان، اصولگرایان و حتی فرزندان محصورین آغاز کرد و هر بار نیز خود روایتی از آن جلسات میداد. بسیاری معتقدند رفتار سیاسی ضرغامی حکایت از آن دارد که او سعی میکند خود را یک چهره فراجناحی نشان دهد تا سرمایه و اعتباری به دست بیاورد و آن را سال ۱۴۰۰ برای انتخابات ریاست جمهوری استفاده کند. انتقادات او از حسن روحانی نیز در این راستا ارزیابی میشود.
اما ماجرا چه بود؟
ماجرای منع حضور عزت الله ضرغامی به هر دو جلسه، به جلسه اخیر شورای عالی فضای مجازی برمیگردد. آنطور که در خبرها آمده بود او در آن جلسه با رئیسجمهور درگیری لفظی پیدا میکند و حد خود را از دست میدهد و به شخص رئیسجمهوری توهین میکند به همین دلیل نیز از طرف دفتر یکی از مقامات عالی رتبه نظام از ادامه حضور در جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورایعالی فضای مجازی منع میشود.
کانال سایبری قرارگاه عمار به نقل از یکی از فعالان اصولگرا نوشت:« وقتی در جلسه اخیر شورای عالی فضای مجازی، ضرغامی به روحانی تذکر میدهد که این حرفها چه بود که راجع به فیلترینگ و حجاب زدهای؟ روحانی میگوید به شما ربطی ندارد من چه گفتهام. ضرغامی هم در پاسخ میگوید به خودت و همه کس و کارت ربط نداره. به من ربط دارد و شما باید اینجا توضیح بدهی که چرا این حرفها را زدهای. در ادامه روحانی به ضرعامی میگوید که از جلسه بیرون برود. ضرغامی درجواب رئیسجمهور تاکید میکند که تو نمیتوانی من را بیرون کنی. روحانی هم میگوید اگر ضرغامی در جلسه باشد او آنجا را ترک میکند. ضرغامی به برخی از اعضا که تلاش میکردند قانعش کنند به بیرون برود، میگوید: ما ۴۰ سال پیش انقلاب کردیم که مملکت باد دماغ و شاهد نداشته باشد!»
انتقاد اصولگرایان از ضرغامی
این مطالب بلافاصله در سایتها و کانالهای خبری پیچید. بسیاری رفتار عزتالله ضرغامی را تقبیح کردند و برخی نیز آن را یک رفتار انقلابی خواندند. مدیر مسئول روزنامه جوان از موضع ضرغامی در جلسه شورای عالی فضای مجازی علیه رئیسجمهور انتقاد کرد و در کانال خود نوشت: «شأن حقوقی رئیسجمهور (هر کس که باشد) از ملت و نظام است. ادبیات فاخر و کوتاه آمدن طرف مقابل معقولتر است.» محمد ایمانی، دبیر سیاسی کیهان هم در مطلبی مدعی مشاجره عزت الله ضرغامی با رئیسجمهور روحانی در جلسه شورای عالی فضای مجازی شد و خبر داد که «ضرغامی در جلسه اخیر شورای عالی فضای مجازی با لحنی تند و انتقاد آمیز به رئیسجمهور گفته است این حرفها چی بود که شما درباره حجاب و فضای مجازی و فیلترینگ در وزارت ارتباطات گفتید؛ بعضی از این سخنان غیرواقعی و برخی دیگر معارض ارزشهای اسلامی و انقلابی است.»
ضرغامی، احمدینژاد است؟ رابطه آنها چگونه است؟
ضرغامی ۶۰ ساله در خانوادهای با سطح متوسط در گمرک تهران به دنیا آمد. میان ۹ خواهر و برادر همه به جز دو نفر تحصیلات عالیه علمی را طی کردند. او پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه پلیتکنیک به سپاه پاسداران پیوست. معاونت امور سینمایی وزارت ارشاد در دوران وزارت علی لاریجانی و مصطفی میرسلیم و پیوستن به کادر مدیریتی صداوسیمای تحت مدیریت لاریجانی از جمله سوابق مدیریتی اوست. از همه جالبتر شاید بهکارگیریاش در وزارت دفاع دولت اصلاحات از سوی شمخانی بهعنوان معاون پارلمانی است؛ انتخابی که به گفتهضرغامی با مخالفت شدید اصلاحطلبانی همچون موسوی لاری و با موافقت و مساعدت رئیس دولت اصلاحات همراه بود.
ضرغامی سابقه رفاقت بالای ۳۵ سال را با محمود احمدینژاد دارد. اما جا نداشتن آنها در تسخیر سفارت آمریکا توسط دانشجویان خط امام، کینهای قدیمی در آنها به وجود آورده بود که پس از ریاست جمهوری احمدینژاد و ریاست ضرغامی بر صداوسیما، وقت جبرانش دربرابر دانشجویانی بود که حال دیگر جزو اصلاحطلبان محسوب میشدند. ضرغامی یکسال قبل از رئیسجمهور شدن احمدینژاد ریاست صداو سیما را پس از علی لاریجانی برعهده داشت. قرابت احمدینژاد و ضرغامی به عضویت آنها در جمعیت ایثارگران هم مربوط است. تشکیلاتی که بیست سال پیش برای سازماندهی بخشی از فعالان نظامی- سیاسی در ایران تاسیس شده بود، بعد از گذشت نزدیک به دو دهه تبدیل به یکی از قدرتمندترین و بانفوذترین تشکیلات سیاسی ایران شده است. هرچند که البته برخی از اعضای مرکزی ایثارگران عضویت ضرغامی را تکذیب کردند. مثلا لطفالله فروزنده قائم مقام جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی گفت: «آقای ضرغامی نیرویی متدین، قوی و انقلابی بودند ولی هیچگاه در این جمعیت عضو نبوده است». اما نزدیکی این دو چهره تنها معطوف به این تاریخچه نیست. آنها با شباهت بیحد و اندازهای که به یکدیگر داشتند هردو از جریانسازهای گفتمانی به نام سوم تیر بودند. همان گروه موسوم به ائتلاف فراگیر سوم تیر که شورای مرکزی این ائتلاف سیاسی در جلسه نهم دی ماه ۱۳۹۳ خود، به اتفاق آرا سیدعزتالله ضرغامی را به عنوان کاندیدای مورد حمایت خود در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶ معرفی کرد.
هرچند رابطه خوب ضرغامی با احمدینژاد پس از انتخابات سال ۸۸ کمی درحال خدشهدار شدن بود اما رفع شد؛ همان زمانی که نزدیکان رئیس دولت دهم از صداوسیما گلایه داشتند که چرا تبلیغات خوبی از دولت جدید نشان نمیدهد؛ چهرههایی مانند علیاكبر جوانفكر و اسفندیار رحیممشایی در موضعی مشترك، عزتالله ضرغامی و علی دارابی، رئیس و قائممقام صداوسیما را متهم كردند كه از روی عمد تبلیغات خوبی از دولت نهم و دستاوردهایش در كشور انجام ندادهاند و از سفرهای استانی گرفته تا مصوبههای دولت نهم در آستانه انتخابات ریاستجمهوری را مورد بیتوجهی قرار دادهاند. انتقادها به رسانههای حامی دولت نیز رسید و هفتهنامه موج اندیشه نزدیك به مشایی، در آذر ۸۸ پروندهای ویژه با این مضمون كه صداوسیمای كشور در دست «جمعیت ایثارگران» است.
عزتالله ضرغامی دراینباره به آرمان گفت: «روزی نبود که در جلسه هیات دولت شرکت کنم و از طرف آقای احمدینژاد و رحیمی مورد مواخذه قرار نگیرم. این برخورد تا روزهای آخر دولت با بنده وجود داشت.»
سال ۸۶ وقتی که عزتالله ضرغامی، رئیس صداوسیما، علی دارابی را به سمت قائممقام رئیس سازمان صداوسیمای ایران منصوب كرد، دارابی كه پیش از این به عنوان «معاون امور مجلس و استانهای صداوسیما» در این سازمان مشغول به كار بود، عضو شورای مركزی «جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی» نیز محسوب میشد و انتصاب او در همان زمان، واكنشهای بسیاری را در پی داشت و برخی از حضور چهرههای جمعیت ایثارگران در صداوسیما تعابیر خاصی كردند. ضرغامی هرگز دست از حمایت از احمدینژاد برنداشت. او در مصاحبهای پس از ۸۸ به هفتهنامه مثلث میگوید: «منظور آقای احمدینژاد از خس و خاشاک هم ۱۳ میلیون نفری که به آقای موسوی رای دادند، نبود. قطعا نبود. منظور آقای احمدینژاد معدود افرادی بود که شعارهای ساختارشکنانه داده و به اموال عمومی آسیب وارد کرده بودند.» او تمام دوران ریاستش بر صداوسیما تلاش کرد تا چهرهای نسبتا موجه از دولت نهم و دهم ارائه دهد و حق سیاسی اصولگرایانی که حتی از احمدینژاد روی گردانده بودند را به جامعه نشان دهد.
او حتی پس از اتمام ریاست احمدینژاد بر قوه مجریه، دست از حمایت برنداشت. البته نوع حمایتش تغییر کرده بود. گاهی به نعل میزد و گاهی به میخ میکوبید. در جلسه شهریور ماه امسال عکسی منتشر شد. آیتالله محسن مجتهدشبستری، امامجمعه سابق تبریز طوری بر صندلیاش نشستهکه پشتش به احمدینژاد باشد و انگار از این همنشینی چندان خرسند نبود. ضرغامی در توئیتی نوشت: «اگر این حالت نشستن اتفاقی نیست جای آقایان را عوض کنید و به همین سادگی! اجمالا سطح مطالبات ما از مجمع تشخیص همین اندازه است.» اما او در جایی دیگر به احمدینژاد خرده میگیرد و میگوید: «به دلیل اینکه بنده خودم را عین حاکمیت میدانم، احساس میکنم باید نسبت به حاکمیت پاسخگو باشم، امروز برای مردم تفاوت نمیکند که به فرض آقای روحانی رئیسجمهور است یا آقای احمدینژاد.»
ضرغامی و صداوسیما
دوران ریاست ضرغامی بر صداوسیما علاوه بر جناحبندیهای سیاسیاش بار فرهنگی- اجتماعی متفاوتتری داشت. او در حالی ریاست این سازمان را به محمد سرافراز واگذار میکند که ۲بحران عمده، رادیو و تلویزیون دولتی ایران را فراگرفت: بحران مالی، بحران بیاعتمادی و بحران ریزش مخاطب.
حضور مداحها در رسانه ملی به یکباره قوت گرفت. او در مراسم اختتامیه دوازدهمین اجلاس بینالمللی تاکید کرده بود: «به نظر من در این روزگار که رسانهها نقش بسیار بااهمیتی را ایفا میکنند، مداحان اهل بیت به عنوان یک رسانه مستقل و پرنفوذ نقش بسیار پررنگی دارند.» این موضوع بار فرهنگی رسانه ملی را به شدت کاهش داد زیرا بسیاری از برنامههای طنز و فرهنگی اجتماعی صداوسیما حذف شد. برخی از بازیگران و کارگردانان قهر کردند و در نتیجه صداوسیما به سمت کپی برنامهها و گسترش شبکهها بدون محتوا و برنامه گام برداشت. این موضوع تا جایی پیش رفت که خود ضرغامی لب به سخن گشود و در جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی سال ۸۸ اعلام کرد: «مردم دیگر اقبال چندانی به تلویزیون نشان نمیدهند.» در عین حال عملکرد یکجانبه صداوسیما در آن سالها باعث شد رسانه ملی در برنامههایی که بر محوریت میهمان اجرا میشدند با مشکل روبهرو شود چون بسیاری از چهرههای شاخص فرهنگی، اجتماعی و... به دلیل عملکرد صداوسیما در روزهای انتخابات و پس از آن حضور در این رسانه را تحریم کرده بودند. این موضوع تا جایی پیش رفت که برنامه «دو قدم مانده به صبح» محمد صالحعلا که با محوریت میهمان به اوج رسید و پای چهرههایی چون شمسلنگرودی، احمدرضا احمدی، احمد پوری، سیدعلی صالحی، مسعود کیمیایی و... را که چند وقتی بود مناسبات خوبی با صداوسیما نداشتند به تلویزیون باز کرده بود، با مشکل دعوت از مهمانان نامآور مواجه شد.
چهره جدید ضرغامی در فضای مجازی
ضرغامی ۹۶ با ضرغامی رئیس سازمان صداوسیما تفاوتی فاحش دارد. او در یکسال گذشته فعالیت زیادی به خصوص در فضای مجازی از خود نشان میدهد. او که سال ۸۸ از سخنان محمود احمدینژاد در خصوص معترضان دفاع کرده بود، حال در واکنش به حرفهای کاظم صدیقی، امامجمعه موقت تهران به دلیل آشغالخواندن معترضان دی ۹۶ میگوید: «آشغال در مورد معترضین، مشابه خس و خاشاک هزینهساز است. کلام غیردقیق، زمینهساز فهم نادرست و بروز فتنه است. راهحل معضلات فرهنگی - اجتماعی افزایش بودجه حوزههای علمیه نیست!»
او همینطور به ورود زنان به وزرشگاه آزادی عکسالعمل نشان داد و با هشتگهای بانوان و ورزشگاه نوشت: «نمیخواهیم مردم را به زور به بهشت ببریم ولی وظیفه داریم راه بهشت را برای آنان هموار کنیم. امروز، بستن راههای گناه، جز از طریق رفع نیازهای ضروری مردم و خوشبین کردن آنان به اسلام عزیز مقدور نیست. دندان نشان دادن به آنان راه بهشت را بر همه میبندد.» به گفته ایسنا ضرغامی همچنین معتقد بود بیگناهی طاهره قیومی، رئیس سابق مرکز ارتباطات، اطلاعرسانی و تبلیغات ریاستجمهوری ثابت شده است و از او باید اعاده حیثیت شود. سخن راندن او از این موضوع این مسئله را به صدر اخبار رسانهها کشاند. هرچند در نهایت سیدمحمود علوی، وزیر اطلاعات در نامهای به ضرغامی، صحت گفتههای او را تایید کرد و حتی از او حلالیت طلبید. ضرغامی در برابر طرح برخی چهرههای نزدیک به جبهه پایداری درباره ایجاد نظام پارلمانی، موضعی همسو با اصلاحطلبان گرفت و نوشت: «امکان جابهجایی قدرت و جریانهای سیاسی در نظام ریاستجمهوری از نقاطقوت قانوناساسی است. معتقدم طرح نظام پارلمانی که اخیراً از طرف برخی نمایندگان مجلس مطرح شده، بهدلیل فقدان زیرساختهای لازم سیاسی در کشور، نهایتاً به تضعیف «جمهوریت» نظام منجر میشود.»
رئیس وقت صداوسیما همینطور در صفحه شخصیاش نوشت: «محافظهکاری و ترس از صراحت در بررسی آسیبها و اصلاحگری در رویههای نادرست حاکم بر جامعه، بلای جان احزاب کشور در تاثیرگذاری و هدایت افکار عمومی شده است.»
آغازی برای یک پایان
این روزها بحث بر سر این است که عزتالله ضرغامی یکی از کاندیداهای اصولگرایان برای ریاستجمهوری ۱۴۰۰ است. او سال ۹۶ نیز قرار بود در انتخابات گذشته از طرف جمنا کاندیدا شود اما جمنا او را رد و ابراهیم رئیسی را نامزد نهایی خود معرفی کرد. ضرغامی در اردیبهشت امسال در کنایهای به جمنا در کانال تلگرامی خود گفت: «حزبالله پیروز انتخابات پارلمان لبنان شد، پیشنهاد میکنم جمنا یک دوره کارآموزی نزد برادران لبنانی بگذراند.»
اما ضرغامی، که هنوز از جمنا دلگیر است در پاسخ به سوال روزنامه اعتماد که پرسید: «اگر دوباره به او برای انتخابات دوره بعد اصرار کنند، آیا کاندیدا میشود یا خیر؟» گفته که «آن مسیر را دیگر هرگز طی نمیکنم». ضرغامی در همین مصاحبه تأکید میکند که در جریان انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۶ دوستان جبهه انقلاب آمدند و به من اصرار کردند. ضرغامی همچنین خبر داده است که بعد از انتخابات چند باری او را دعوت کردند که در جلسات جمنا شرکت کند، ولی به دلیل اینکه از ابتدا در هیچیک از جلساتشان شرکت نمیکرده، به هیچ جلسهای نرفته است. این درحالی است سیدمحمد حسینی، سخنگوی جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی (جمنا) در واکنش به اظهارات عزتالله ضرغامی میگوید: دلخوری بعضیبه این خاطر است که بهعنوان گزینه نهایی جمنا معرفی نشدهاند.
به هر صورت باید منتظر ماند و دید که آینده ضرغامی چه خواهد شد. آیا اصولگرایان از او عبور میکنند یا به او رجوع میکنند؟