کد خبر: ۲۲۰۰
تاریخ انتشار: ۰۴ آبان ۱۳۹۹ - ۱۷:۲۷
هر وقت که از ضلع غربی پاستور به محل کار میروم با آقای فرهاد رحیمی و مشتریانش سلام علیک می کنم.

شغل او نامه نویسی از طرف مشتریان به مقامات به ویژه ریاست جمهوری است. او کنار خیابان می نشیند و برای هر نامه هم بین ۵ تا ۱۰ هزار تومان می‌گیرد.سینه‌ی او صندوقچه دردهای مردم است.

آدم‌هایی که به در بسته می‌خورند، یا جلوی بیت رهبری و یا اینجا می آیند تا نامه‌ای تقدیم کنند.

بعضی مواقع هم نامه‌شان را می‌گیرم و به دست آن مسئول می‌رسانم.

تجربه نشان داده که وقتی با روی خوش با آنان صحبت می‌کنید و نامه شان را مستقیماً می‌گیرید حالشان خوب می‌شود.

این روزها، یکی از جدی ترین ماموریت های من نامه رسانی است!

در جلسات مختلف که شرکت می‌کنم چند نامه در بساطم دارم و به مسئولینی که ممکن است ارادتی هم به آنها نداشته باشم می دهم. نامه نویسی و نامه رسانی هم برای خودش شغلی است!

البته بعضی نامه‌ها مربوط به مقامات عالی گذشته است که حالا دست تقدیر، من را وسیله رساندن نامه های آنان به مقامات فعلی کرده است! از این دست، نامه ها کم ندارم.

معتقدم به بعضی از آنها واقعاً ظلم شده است و چون رسانه ندارند، زجرشان مضاعف است.

ما که نتوانستیم یک "پیام رسان" خوب در فضای مجازی بسازیم، لااقل "نامه رسان" خوبی در فضای حقیقی باشیم!