عالم جلیل القدر، آیت الله مصباح یزدی پس از
عمری مجاهدت علمی وانقلابی دعوت حق را لبیک گفت و پیکر مطهرش، امروز در
جوار حرم حضرت معصومه(س)، در کنار استادش آیتالله بهجت به خاک سپرده شد.
(روحش شاد)
بر خلاف برخی دیدگاهها، معتقدم که او از بنیانگذاران جریان
روشنفکری دینی در حوزه علمیه قم بود. تأسیس مدارس جدید، تمرکز روی علوم
انسانی و تربیت طلاب با هدف تبلیغ و اشاعه تفکر دینی در سطح جهانی، از
کارهای ارزشمند اوست. ساده گویی پیچیده ترین مباحث علمی و فلسفی برای
استفاده همگان از توانمندیها و مهارتهای خاص او بود.
بحثهای قرآنی ایشان را همیشه دوست داشتم و از دیدگاههای اجتماعی و روانشناسی او در تفسیر آیات لذت میبردم.
حسن سلوک، تواضع، اخلاص و شجاعت او در بیان مواضع اصولی، در جایگاه یک عالم ربانی و استاد اخلاق در نوع خود کم نظیر بود.
خلاء فقدان شخصیتهایی مثل او به راحتی پر نمیشود. (اعلی الله مقامه الشریف)
بارها
گفتهام که جایگاههای علمی برخی شخصیتهای انقلاب، در محاق دیدگاهها و
دستهبندیهای سیاسی مورد غفلت و ظلم قرار میگیرد. او از مصادیق بارز این
واقعیت تلخ و زیانبار است. متأسفانه جامعه و جوانان ما نتوانستند آنطور که
شایسته است از محضر این شخصیت برجسته و استثنایی فیض ببرند.
انتظار است
که شاگردان او با جدیت و تعهد، آثار قلمی، صوتی و تصویری او را در
قالبهای جدید و بستهبندیهای مورد نیاز به طالبان علم و اندیشه عرضه کنند
تا نسلهای آینده از زلال آن بهره ببرند.
شنیدم که ایشان گفته بود: اگر
طوری دیگران را نقد کنید و از خود برانید که به خاطر رفتار شما از حق دور
شوند و برنگردند، گناه این انحراف و رفتارهای بعدیشان بر گردن شما هم هست.