کد خبر: ۲۳۴۱
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۷:۳۸
از موانع بزرگ اصلاح نظام اقتصادی ما،سیستم ناکارآمد، فاسد و فساد زای شبکه‌ی بانکی است .

هم خودش معلول است و هم علت بسیاری از آسیب‌های اقتصادی دیگر.

بیش از ۲۲ هزار شعبه بانکی، به صورت مویرگی در سراسر کشور مقوم این نظام هستند .

نه اقتصاددانان و نه فقیهان ما هیچ یک نظر واحدی برای حل این معضل بزرگ ندارند و صرفاً به اتهام زنی به یکدیگر می‌پردازند .

مدیریت های دستوری و اکثراً متناقض در اداره کشور و نظام بانکداری، بهترین فرصت ها را برای متخلفین هوشمند و حقوقدان! فراهم کرده است.

فرآیند تاسیس بانک، تعریف پروژه، اعطای وام، نظام باز پرداخت، وثیقه درمانی و اعطای تسهیلات جدید برای تسویه بدهی های قبلی و ده‌ها موضوع دیگر، نیازمند مسئله یابی دقیق و استقامت در اجرای راه حل های علمی و کارشناسانه است.

ماموریت بانک،تامین منابع کسب و کار از طریق هدایت سپرده‌های مردم است.

بانک‌ها حق ورود و سرمایه گذاری در پروژه های تولیدی و تجاری ندارند.

از عوامل اصلی تورم و رشد نقدینگی،خلق پول توسط بانک‌ها به دلیل بنگاه داری است.

رقابت و توازن فعالیت‌های اقتصادی، با دخالت بانک‌ها مختل شده است.

ساز و کار پرداخت تسهیلات بانکی، ناعادلانه، مخدوش و منشاء فساد است.

فرآیند اعطای وام از بررسی و تصویب و پرداخت گرفته تا بازپرداخت کامل، باید شفاف و قابل ردگیری به لحظه باشد.

رعایت سقف اعتباری برای هر متقاضی درشبکه متمرکز و منسجم بانکی الزامی است.

عامل اصلی گرانی و تورم، خلق پول بی ضابطه و افزایش نقدینگی توسط بانک‌هاست.

این فساد قانونی! که ناشی از عدم بازپرداخت وام‌های کلان از سوی اصحاب ثروت و قدرت است، باید به نفع مردم و حفظ ارزش پول ملی متوقف شود.

اصولا اعطا و دریافت وام های کلان،برای پس ندادن، مهندسی می شود!