-
مرحوم غلامحسین مظلومی از نوابغ فوتبال ایران
بود. یک مهاجم تمام عیار، باهوش و فرصت طلب که هر وقت توپ روی پا و روی سر او می
آمد بوی گل بلند می شد!!
در
یک کلام؛ توپی که باید گل می شد و یا امکان گل شدن داشت، غلامحسین خان در دل
دروازه می کاشت و خیال همه را راحت می کرد!
- چند ماه قبل از فوت اش او را دیدم؛ خوش و بش کردم و همین برجستگی اش را یادآور شدم. غلامحسین مظلومی نمونه یک جنوبی با تعصب، شیرین و با مرام بود. در واقع او وظیفه اش را خوب می شناخت. توانمندی و مزیت نسبی اش را می دانست و آن کار را می کرد که همه از او انتظار داشتند.
- به همین سادگی، این موضوع ابتدایی در خیلی عرصه ها مورد غفلت جدی است. عادت کرده ایم به جای اینکه کار خودمان را درست انجام دهیم، در کار دیگران دخالت کنیم و یا خودمان را همه فن حریف بدانیم.
-
امام خمینی (ره) در ملاقات با اقشار مختلف می
فرمودند: "سعی کنید هر کدام از شما در هر جایی هستید خوب کار کنید و همانجا
را بسازید" (نقل به مضمون)
رهبر
معظم می فرمایند: "مردی و کاری"! در واقع به نوعی چند شغله ها را به
چالش می کشند!
-
بعضى، مسؤوليت ها را مثل هندوانه سبك و سنگين مى
كنند! مى خواهند ببينند براى آينده شان چه دارد؟!
چند
مسؤوليت ديگر را هم نصفه نيمه زخمى مى كنند تا روز مبادا دستشان جايى بند باشد!!
- برخى هم فكر مى كنند اگر مسؤوليت مهمى داشتند بعد از آن بايد مسؤوليت مهمترى بگيرند! و الا بد مى شود!
- بعضى سراغ برخى
مسؤوليت ها مى روند كه تناسبى با آنان ندارد؛ مى گويند تكليف است! عكس آن، به ندرت
اتفاق مى افتد!!