آب کم جو تشنگی آور به دست
تا بجوشد آبت از بالا و پست
آیت الله جوادی آملی در تبیین فرآیند کسب علم، با تفسیر این بیت از سرودهی مولوی میگوید که علماندوزی مثل مطالبه آب است. اگر واقعاً تشنه باشی، به دنبال آب خواهی رفت و آب هم وجودت را فرا خواهد گرفت. لذا شرط اول، تشنه شدن و ایجاد عطش است! (نقل به مضمون در دیدار با مدیران رسانه ملی)
فضای مجازی فرصت خوبی برای کسب دانش و علم اندوزی است. به شرطی که ابتدا عطش مثبت در کاربر ایجاد شود تا بعد از آن از زلال اقیانوس اطلاعات، به درستی بهرهبرداری شود.
ویژگی مهم این فضا که در اختیار دیگران (other) به معنای واقعی آن است، ارائه «نظام پشنهادات» است!
این نظام هوشمند، کاربر را پس از طی مراحل مقدماتی جستجو، به گونهای هدایت میکند که او گزینههای متفاوتی را نیز تجربه کند و پس از مدتی انگیزه و میل اولیه او به کلی متفاوت و دگرگون شود.
این فرآیند ابتدا با کنجکاوی آغاز و سپس به علاقه و میل مفرط تبدیل میشود.
من نام این پدیده را «عطش کاذب» گذاشتهام!
شبکهی ملی اطلاعات و موتورهای جستجوی بومی این خاصیت را دارد که نظام ارائه پیشنهادات، بر اساس نیاز، فرهنگ و مصلحت کاربر ایرانی طراحی شود و سیاه چالههای این فضای وسوسهانگیز را تا حد امکان از سر راه او بردارد.
این موضوع برای کودکان از حساسیت بالاتری برخوردار است. عزیزان خردسال خود را بدون برنامه وارد این کارزار نکنیم.
در تصویر حسین آقا، آقا مهدی و ابوالفضل (صاحب خمیازه)، در حال دیدن قسمتهایی از نمایش «فیتیلهایها» از تبلت پدربزرگ! هستند.
