تعطیلات نوروز تمام شده ولی زیبائی های بهار، تازه آغاز شده است. از شهر که بیرون بزنید همه جای طبیعت زیباست.
امروز مسیر درکه - پلنگ چال را انتخاب کردم و حالم عوض شد. رودخانه پرآب، درختان سرسبز و زیبا و از همه مهمتر مسیر کاملاً پاک و بدون آشغال! محل های جمع آوری زباله به تعداد کافی در مسیر وجود داشت و مردم هم کاملاً با فرهنگ و منضبط عمل میکردند.
میدانم طبیعت گردی دل خوش می خواهد ولی باور کنید دلخوشی به دست آوردنی است! به کسی سهمیه دلخوشی نمیدهند! طبیعت ایران نعمت کمنظیر الهی و منبع دلخوشی است.
پی نوشت:
در طول مسیر افراد و گروههای مختلف مردم ضمن ابراز محبت چند دقیقهای هم درد دل میکردند. شنیدنی و لذت بخش بود.
از جوانانی که اصرار داشتند روی ظاهر آنان قضاوت نشود تا بروبچه های ایستگاه آتش نشانی مسیر که میگفتند سختی کار ما هنوز در مجلس و مجمع تشخیص تصویب نشده و صاحب موسسه انتشارات عصر گویش که کتاب جامع و ارزشمند "نام آوران ایران زمین" را تالیف و به چاپ رسانده و از کم لطفی های حمایتی بخش فرهنگی کشور گلهمند بود ، تا جوان هایی که به صورت جدی طرفدار شهید تهرانی مقدم بودند و خانوادههای که با محبت و علاقه به عکس یادگاری اکتفا می کردند . اون چند نفر آقایان مسن هم، باز پخش مصاحبه ام در برنامه جهان آرا را دیده بودند و در مورد آن حرف زدند.
بازخورد رفتارهای حاکمیت در ارتباط مستقیم و بی واسطه با مردم روشن می شود آن را از دست ندهیم.