کد خبر: ۹۷۶
تاریخ انتشار: ۰۲ ارديبهشت ۱۳۹۷ - ۱۲:۳۹
به تدریج حرف هایم در مورد هدیه، حداقل در مورد دوستان و اطرافیان خودم جا افتاده است.
ایشان آقای روحی از مدیران مجلس هستند که دو عدد هندوانه بزرگ هدیه آوردند! یکی را در محل کار و دیگری را در منزل استفاده کردیم. هیچ اسراف نشد. آدم های زیادی هم خوشحال شدند.
عکس های بعدی را هم ببینید، یک جعبه کوچک حلوا کنجدی خوزستان را یکی از مدیران صدا و سیما آورد و مقداری پسته هم توسط یکی از گویندگان پیشکسوت رادیو (آقای عطابخشی) و یک بسته زعفران کوچک مشهدی، سوغات آقای علی صالح آبادی نماینده پیشین مشهد بود که می گفت ۲۰ هزار تومان خریده است. از همه شان ممنونم.
البته بعضی را هم جبران می کنم. همیشه یک طرفه نیست!
نگران این هستم که همین زعفران و پسته و هندوانه که محصول ناب ایرانی هستند در سال های آینده از خارج وارد شوند! مراقب باشیم!

پی نوشت:

آقای صالح آبادی از دوستان اصلاح‌طلب من است. زندان رفته ی زمان طاغوت و اکنون نیز دبیر کانون زندانیان سیاسی.
از من دعوت کرد تا در جلسه ماهیانه آنان شرکت و سخنرانی کنم. با کمال میل قبول کردم.
او نماینده دور سوم مجلس بود که در دوره های بعد به دلایل سیاسی، صلاحیتش برای شرکت در انتخابات رد شد.
حرف های دیگری هم داشت که لازم بود نقطه مقابل آن را هم بشنود تا قضاوت جامع تری داشته باشد.
آسیب‌شناسی ما در مورد مسائل جاری کشور، اشتراکات زیادی داشت و برخی راه حل های مان هم خیلی به هم نزدیک بود.
آدم ها با هم تفاوت دارند ولی می‌توانیم جریان دوقطبی ممنوع که برگرفته از نگاه رهبر معظم است را تقویت کنیم.
برای زندانیان دوره طاغوت احترام خاصی قائلم.
این خط و آن خط هم نمی شناسد.