دیروز فیلم سینمایی «قسم» ساخته ی «محسن تنابنده» را در سینما آزادی دیدم.
خوش ساخت و پرکشش است. فیلمنامه قوی دارد و کارگردانی آن بالاتر از انتظار از فردی است که او را به بازیگری و نویسندگی شناختهایم.
اگر
برخی موضوعات حقوقی فیلم را "ویدئو چک" نکنیم ، و سخت گیری را قدری کنار
بگذاریم، نتیجه کاربردی و هدایت طبیعی و بدون اجبار تماشاگر به سمت
هدفگذاری اصلی کارگردان، با نمره خوب تحقق یافته است.
آدمها، با
انگیزههای متفاوت، مواضع مختلف میگیرند. در فیلم، ضمن به رسمیت شناختن
این واقعیت، خطای بزرگ انحراف در تصمیم گیری نهایی به خوبی برجسته شده است.
شهید
مطهری در تفسیر آیه «فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ» (عبس -
24) همین حقیقت را بیان میکند که بسیاری از تراوشات فکری، زائیده نیازها و
مشکلات افرادی بوده که برای توجیه کارهای نادرستشان، تولید فکر و مکتب
سازی کردهاند!
در کنار همه برجستگیهای عوامل مختلف، بازیگری جایگاه ویژهای دارد.
فکر میکنم نمره خانم مهناز افشار، کمتر از برنده سیمرغ بازیگری در جشنواره اخیر فیلم فجر نیست.
ایشان اگر از حاشیههای خود کم کنند، زندگی حرفهایشان ارتقاء مییابد.
تصویر مربوط به تقدیر از عوامل سریال پایتخت است.