کد خبر: ۲۵۷
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۳۹۵ - ۱۳:۳۹
"صد حیف که این آمد و صد شکر که آن رفت!!"

- عیــــد رمضــان آمد و مــــاه رمضــان رفت
صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت

- طاعات و عبادات قبول حق، ان شاء الله!
تن و بدنی که آب زلال رودخانه آن را شسته است، با عجله آلوده نکنیم! کمی صبر کنیم!

پی نوشت:

- معمولاً این بیت را در مراسم معارفه و تودیع هم می خوانند.
صد شکر به ورود این (معارفه) و صد حیف به خروج آن (تودیع)

- در مراسم تودیع و معارفه اقایان لاریجانی و میرسلیم در جلسه شورای معاونین وزارت ارشاد، یکی از آقایان که از همه ادیب تر بود، به نمایندگی از بقیه صحبت کرد.
بنده خدا حواسش پرت شد، كلمات را جابه جا خواند!:
"
صد حیف که این آمد و صد شکر که آن رفت!!"

- بعد از چند لحظه همه با صدای بلند خندیدند.
یکی از آقایان که قدیمی تر بود، به آرامی گفت:
اتفاقاً درست، اشتباه خواند!

- ...عيد سعید فطر بر همه مبارک!