- مرحوم مرتضاییفر به تنهایی یک رسانهی نافذ و تمام عیار بود.
- از اولین روزهای انقلاب، با تکیه بر هوش و استعداد ذاتی خود، اداره کنندهی تجمعهای بزرگ و پرشور شد و با درایت کامل انرژی مردم را به سمت آنچه که انتظارش را میکشیدند و توقع داشتند، هدایت میکرد. خدا رحمتش کند.
-
عکس مربوط به سخنرانی من در دانشگاه تهران و قبل از خطبههای نمازجمعه است.
پینوشت:
- سالهای اول انقلاب مراسم برائت از مشرکین در ایام حج بسیار پرشور و باشکوه و با تظاهرات گسترده خیابانی برگزار میشد. بعد از حج خونين سال ١٣٦٦، مراسم برائت از مشرکین به شکل دیگری اجرا میشود.
- سیاستگذاری و مسؤولیت اجرای این راهپیمایی نیز، با دوستانی بود که خيلى از آنان، حالا از رفتار گذشته خود برائت دارند!!
- برای برگزاری راهپیمایی، از هر کاروان یک نفر به عنوان مسؤول شعار به بعثه دعوت شده بود؛ من هم بودم. آقای مرتضاییفر برای ما صحبت کرد و راه و چاه را یادمان داد.
-
نکته بسیار ظریفی گفت که هنوز در خاطرم هست؛ "در صورتی مردم با شور و
احساس بالا شعار میدهند که شما چند برابر آنان شور و هیجان داشته باشید! اگر شما
که مسؤول شعار هستید، شل شعار بدهید، از جمعیت صدایی در نمیآید!"
بیخود نبود که مادامالعمر
وزیرشعار کشور بود. كارش را خوب بلد بود!
-
البته بعضى ها هم به جاى "عمل" شعار مى دهند! عملكرد خوب، بهترين
معرف خدمتگزاران است؛ نيازى به شعار نيست!