-
هفته ی گذشته ، فرصت مناسبی برای بازخوانی فریضه امر به معروف و نهی از منکر
بود .
اجرای این اصل در زندگی
فردی و در سلامت عمومی جامعه، نقش بی بدیلی دارد.
-
امام حسین(ع) ،هدف از قیام خود را برپایی این اصل می داند ؛
"... اُرید اَن آمر
بالمعروف و اَنهی عن المنكر..."
پی نوشت:
1. پس از انقلاب اصل امر به معروف و نهی از منکر به دلیل اقدامات نادرست با سوء تفاهم همراه بوده است.
2. شناخت صحیح "معروف" و "منکر" پیش نیاز هر گونه اقدام قولی و رفتاری است.
3. متاسفانه برداشت های سلیقه ای و اقدامات سلیقه ای تر! تا حد زیادی جامعه را دو قطبی کرده است.
4. امر به معروف و نهی از منکر مراتبی دارد. شخص "آمر" و "ناهی" باید به وظایف شرعی خود در این زمینه آگاه باشد.
5. سینه شخص آمر و ناهی باید مملو از محبت، عشق و دلسوزی نسبت به طرف مقابل باشد. هرگونه حس انتقام گیری و عصبانیت ، خلاف شرع و موجب نتیجه معکوس است.
6. برای نهادینه شدن این اصل، نیاز به مدل سازی است. خوب است کارشناسان دینی، با مشورت جامعه شناسان و روانشناسان متعهد، بر اساس عرف جامعه ، مدل های کار آمد برای تحقق آن طراحی کنند.
7. ما هم، به طور جدی نیاز به دعوت شدن به معروف و نهی شدن از منکر داریم. از تذکرات دیگران به خود، ناراحت نشویم!
8.
امر به معروف و نهی از منکر، واجب فراموش شده است. آن را احیاء کنیم.