- دی سالروز درگذشت استاد علی اکبر پرورش است.سال های زیادی از نزدیک با او کار کرده ام.توانمندیهای او در موضوعات ایدئولوژیک، قرآنی، اخلاقی و سیاسی همراه با شیرین زبانی و لهجه غلیظ و زیبای اصفهانی از او چهره ای متفاوت و شاخص ساخته بود.
- مسئولیت های متعددی در جمهوری اسلامی داشت.ولی همواره هویت معلمی خود را حفظ می کرد و از هر فرصتی برای تاثیر گذاری و هدایت مردم بهره می برد.جزو معدود نمایندگان و مسئولینی است که به زادگاه خود برگشت و تا آخر عمر همانجا ماند. ودر تهران ماندگار نشد! روحش شاد!
پی نوشت:
- اوایل انقلاب و در اوج تحلیل های مارکسیستی از اسلام ، سخنرانی دقیقی از او شنیدم که خیلی به دردم خورد . در این سخنرانی, او به آیه"نعم العبد, انه اواب" اشاره کرد که در سوره مبارکه "ص" دوبار تکرار شده است. یک بار در مورد حضرت سلیمان(ع) و در ادامه در مورد حضرت ایوب (ع) (آیه 30 و آیه 44)
-
او توضیح می داد که این دو پیامبر مورد آزمایش های الهی در دو نقطه متفاوت از
برخورداری های مادی و مقام و موقعیت های حکومتی قرار گرفتند و هر دو از این آزمایش
های متفاوت سربلند بیرون آمدند و خداوند با این آیه مشابه از هردو به یک نحو تجلیل
می کند!