۰۱ خرداد ۱۴۰۳ - 
- ایشون حسین آقا نوه ی بزرگ ماست. از وقتی برادرش ابوالفضل (صاحب خمیازه خودمان!) آمده ،به طور طبیعی کمتر از گذشته مورد توجه و رسیدگی است .
-
خوشبختانه پدر و
مادرش توانسته اند ،با اعمال روش های تربیتی تجربه شده ، بین او و برادرش انس و
الفت برقرار کنند .
او نسبت به ابوالفضل حسادت نمی کند و دائم مراقب اوست.. تا اینجا خیلی
خوب است.
یک بار بردمش پارک ،بیشتر برای حال خودم خوب بود تا او!
پی نوشت:
- بچه ها در این سنین ،به شدت به بازی های جمعی به ویژه از نوع فیزیکی نیاز دارند . جسم و روحشان از این طریق تغذیه می شود.
- ما خودمان آش دهن سوزی نشدیم ولی با همین بازی ها مثل گل کوچک ،هفت سنگ و الک دولک بزرگ شدیم . هزینه هم نداشت.
- امروزه بچه ها بیشتر از هر زمانی تنها هستند. سبک های زندگی تحمیلی و سلولی و ایزوله و خطرات آسیب های اجتماعی از نوع مدرن آن ،بچه ها را بی پناه و تنها کرده است .
-
به اعتقاد من ،آموزش
و پروش باید پیشگام باشد . محیط های مدارس با مربیان مورد اطمینان و اعتماد
خانواده ها به آن می تواند تا حد زیادی مشکل را حل کند.
اینستاگرام