-
نادر طالب زاده؛
هنرمند بزرگ و انقلابی کشورمان از بیماری سختی رنج میبرد.
آخرین باری که در منزل از او عیادت کردم با آخرین تصویری که هفته قبل
از او دیدم تفاوت زیادی کرده است.از خداوند متعال شفای کامل او را خواهانم.
- نادر در نوع خود نادره است! او کارگردان؛ مستندساز؛ پژوهشگر و غرب شناس برجستهای است که به دلیل تجربهی زیسته خود در آن سو؛ متفاوت از دیگران است.
- در سال 74 مسئولیت اداره کل پژوهش معاونت سینمایی ارشاد را به او واگذار کردم ولی اعتراف میکنم که شناخت من در آن زمان بسیار محدودتر از سالهای بعد بود.
- نادر واقعیت غرب را شناخته و با دانشمندان و نظریهپردازان تمدن غرب آشناست و ابزار آنان به ویژه در حوزه فیلم؛ مستند و رسانه را به خوبی میشناسد.
-
طالب زاده غرب را به
درستی تشریح میکند و مورد واکاوی و تبیین صادقانه قرار میدهد. روشی که اگر به
خوبی انجام گیرد و نتیجه به مخاطب واگذار شود، کار تمام است!
او سه دهه است که با اعتقاد و انگیزه بالا این فعالیت را انجام داده و
خدمات شایستهای را در حوزه فرهنگ و هنر و رسانه به مردم ایران تقدیم کرده است.
پی نوشت:
-
نادر، جدای از
برجستگیهای بالا؛ مبتکر سبک خاصی از گفتگوست که باید در ایران عزیز ما الگو و
سرمشق باشد.
آیین گفتگوی نادر بر اساس اخلاق، صداقت و هدایت بحث به سمت روشنگری و آگاهیبخشی
است و این یعنی بالاترین درجهی احترام به مردم و مخاطب!
- شاید برجستهترین مجموعهی گفتگوی او برنامه «راز» است که از شبکه 4 سیما پخش شده است.
- نادر، مجاز بود که طیف وسیعی از میهمانان را به آن برنامه دعوت کند. بسیاری از آنان کسانی بودند که به دلیل صراحت لهجه و دیدگاههای تند و انتقادیشان، در برنامههای دیگر نمیتوانستند بدرخشند! ولی در این برنامه درخشیدند!
چون نادر با هوشمندی آنان را به مسیر اصلی بحث هدایت میکرد تا مخاطب بتواند از داشتهها و توانمندیهای فکری، اطلاعاتی و تجارب آنان به درستی استفاده کند و به حاشیه رانده نشود. این خیلی مهم است.
- تسلط فوقالعاده نادر به نوع سوژ هها باعث میشود تا در خلال بحثها، مخاطب از زلال اندیشههای روشنیبخش خود او بهره فراوان ببرد.
-
نگاه نادر، فراملیتی
است. بنابراین بسیاری از میهمانان او شخصیتهای مطرح و برجسته دیگر کشورها هستند.
از آمریکا و اروپا گرفته تا جهان اسلام و شرق دور؛ از سیاسیون و هنرمندان گرفته تا
شخصیت¬های مبارز و آزادیخواه و انقلابی! ویژه برنامه او در مورد «محمدعلی کِلی»
فوقالعاده بود. یک لحظه نتوانستم چشم از آن بردارم. ارزش چندین بار دیدن را دارد.