وزیر محترم اطلاعات، پس از مطالعه یادداشت قبلی من در مورد «ضرورت اصلاح فرآیندهای امنیتی» و انتقاد از برخورد غیراصولی با سرکار خانم طاهره قیومی، رئیس مرکز ارتباطات، اطلاعرسانی و تبلیغات ریاست جمهوری نامهای خطاب به من مرقوم فرمودند.
محتوای این نامه طلب عفو و حلالیت است.
از جناب آقای علوی عزیز که شجاعت و جسارت این اقدام تاریخی را داشتند صمیمانه سپاسگزاری میکنم.
رفتار ایشان در نظام جمهوری اسلامی ماندگار خواهد شد.
در اینجا مسأله فرد و شخص نیست بلکه اصلاح رویههایی است که فارغ از اختلافات جناحی همیشگی که بلای جان مردم شده، نیاز جدی امروز جامعه در برقراری عدالت اسلامی است.
بخشهایی از این نامه که به این موضوع مربوط میشود در پی نوشت میآید.
موارد مهم دیگری هم در نامه هست که به نوعی درد دل جناب آقای علوی نسبت به این فرآیند نادرست است.
شاید روزی لازم باشد که آنهم افشاء و روشن شود.
پی نوشت:
برادر گرامی جناب آقای مهندس ضرغامی
باسلام و اهداء تحیات
مرقومه حضرتعالی را درخصوص سرکار خانم طاهره قیومی در کانالهای تلگرامی ملاحظه کردم و بر احساس انسان دوستانه و عاطفه دلسوزانه حضرتعالی درود فرستادم.
اینجانب در چند سال حضور در دولت یازدهم که ایشان در سمت رئیس مرکز ارتباطات ریاست جمهوری فعالیت میکردند، غیر از نجابت و متانت و اهتمام و جدیت و خدمت از ایشان چیز دیگری ندیدم.
رسول اکرم(ص) میفرماید: از آه و دعای مظلوم بترسید. زیراکه حق خود را از خدا میطلبد و خدا حق هیچ حقداری را پایمال نمیکند و نیز میفرماید از آه ستمدیده بترسید گرچه کافر باشد. زیرا بین دعای مظلوم و اجابت خدا حجاب و حائلی وجود ندارد.
اگر این خدمتگزار کوچک مردم، در این ستمی که بر این ستمدیدگان رفته، قصور یا تقصیری داشته باشد، امیدوارم این ستمدیدگان ما را مورد عفو و بخشش کریمانه خود قرار دهند.
اذعان به قصور در دنیا بهتر از گرفتاری آخرت است که سیدالشهدا(ع) فرمود: «العار اولی من دخول النار»
شرمساری و پذیرش سرافکندگی بهتر از گرفتار شدن آتش دوزخ است.
برادرتان – ارادتمند
سیدمحمود علوی